Ubezpieczeniu w Polsce podlega osoba, która podejmuje pracę sezonową we Francji w czasie płatnego urlopu wypoczynkowego (ma obowiązek otrzymać pisemną zgodę pracodawcy), a także wtedy, gdy przerywa pracę na własny rachunek w Polsce (na przykład rolnik ubezpieczony w KRUS) w celu podjęcia pracy sezonowej we Francji.

Osoby te mają obowiązek przedstawić francuskiemu pracodawcy formularz A1, który potwierdza, że podlegają one ustawodawstwu polskiemu. W Polsce formularze A1 wydają oddziały ZUS właściwe ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego, a dla rolników od 01.05.2010 r., formularz A1 potwierdza również KRUS.

Składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu pracy sezonowej wykonywanej we Francji, powinny być odprowadzane przez francuskiego pracodawcę do polskiego systemu ubezpieczeniowego, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce.
Formalności z tym związane załatwiane są w  I Oddziale ZUS w Warszawie, ul. Senatorska 6/8.

Ubezpieczeniu we Francji podlegają wszyscy, którzy nie są aktywni zawodowo i nie są objęci w Polsce ubezpieczeniem społecznym:

• osoby, które przebywają na urlopie bezpłatnym;
• osoby, które nie prowadzą działalności na własny rachunek (w tym także
  rolniczej);
• bezrobotni, studenci, emeryci;
• członkowie rodzin pozostający na utrzymaniu ubezpieczonych;
• osoby nigdzie nie pracujące i nie zarejestrowane jako bezrobotne.

Osoby te podlegają przepisom ubezpieczeniowym obowiązującym we Francji.
Są ubezpieczone w Sécurité sociale lub w MSA (Mutualité sociale agricole). Wysokość składek oraz zasady ich opłacania są ustalane na podstawie przepisów francuskich.

Jest to umowa na czas określony (CDD) lub na czas wykonania określonej pracy (intermittent), musi być sporządzona na piśmie, podpisana przez pracodawcę i pracownika. (Pracownik otrzymuje jeden egzemplarz umowy).

• nazwa stanowiska i zakres obowiązków;
• wysokość wynagrodzenia zasadniczego oraz premie, świadczenia w naturze
  (mieszkanie, posiłki, itp.);
• miejsce pracy;
• godziny pracy i dni odpoczynku;
• data i godzina rozpoczęcia pracy, minimalny okres trwania umowy,
  jeżeli jej data zakończenia nie jest pewna;
• długość okresu próbnego;
• nazwa kasy dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego;
• nazwa układu zbiorowego;
• ewentualnie klauzula przewidująca przedłużenie umowy z jednego sezonu
  na drugi.

Umowa sezonowa, tak jak każda umowa zwarta na czas określony, może zostać zerwana tylko na mocy porozumienia stron; w przypadku winy pracownika lub pracodawcy, jeżeli pracownik podpisze z innym pracodawcą umowę na czas nieokreślony oraz w przypadku siły wyższej (np. katastrofy naturalnej).

Tygodniowy czas pracy obowiązujący we Francji to 35 godzin. W przypadku pracownika sezonowego może zostać przedłużony do 44 – 48 godzin tygodniowo.

Dzień pracy nie może jednak przekroczyć 10 godzin pracy efektywnej (12 godz. dla hotelu, kawiarni, restauracji).

Wynagrodzenie pieniężne za godziny nadliczbowe może być zastąpione dodatkowymi godzinami odpoczynku.

Pracownik sezonowy ma prawo do:

• wynagrodzenia składającego się z takich samych składników jak wynagrodzenie
  pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony wykonującego taką samą pracę;
• badania lekarskiego lub sanitarno-epidemiologicznego;
• odzieży roboczej;
• odcinków wypłaty;
• 20 minut przerwy co 6 godzin pracy;
• 1 dnia wolnego od pracy na tydzień;
• minimum 11 godzin odpoczynku między dwoma dniami pracy;
• maksimum 40godzin nadliczbowych na trymestr (lepiej płatnych: 25% za pierwsze
  8 godzin pracy, a 50% za następne godziny);
• płatnego urlopu w wysokości 10% otrzymywanego wynagrodzenia brutto;
• zapisania dzieci do szkoły.

Pracownik sezonowy nie ma prawa do:

• odprawy po zakończeniu umowy (indemnité fin contrat);
• premii z tytułu pracy tymczasowej w wysokości 10% od otrzymanych wynagrodzeń brutto (prime de précarité de10%).

Pracownik sezonowy powinien otrzymać:

• świadectwo pracy;
• zaświadczenie do urzędu pracy (jeżeli jest ubezpieczony we Francji);
• dokument z rozliczeniem (solde de tout compte);
• dokument uprawniający do szkolenia DIF (le droit individuel à la formation).

Od 01.06.2011 roku pracownik sezonowy ma prawo do świadczenia dla bezrobotnych, na takich samych zasadach, jak każdy inny pracownik najemny we Francji.